KÂİNAT SEVGİNİN ÜRÜNÜDÜR,
SEVGİ OLMASAYDI KÂİNAT OLMAZDI.
                  Günümüzün en büyük hastalığı ve birçok rahatsızlığın baş sebebi sevgisizliktir. Sevgisizlik sevginin yokluğu değildir sadece, sevgiyi şarta bağlamak, beklentilerde bulunmak, sevgiye değer biçmekte sevgisizliktir.
Ne yazık ki günümüzdeki sevgilerin çoğu şarta bağlı, bencilce ve çıkarcıdır. Müslüman Allah için sevmenin bilincinde olmak zorundadır.
\"Kim, imanın tadını bulmayı severse, sevdiğini sadece Allah için sevsin!\"
Sevgiyi yanlış anlamak, sevgide karşılık beklemektir.\"Eğer bana iyi davranırsa, bende iyi olurum, beni severse ben de onu severim.\" mantığıyla sevgiye yaklaşanlar sevgiyi bir sebebe bağlayanlardır.
         Sebebe bağlanan sevgi, sebep ortadan kalkınca tükenmeye mahkûmdur. Pamuk ipliğine bağlı gibidir, ne zamanki sebep ortadan kalkar o zaman sevgide biter. Oysaki sevgi pamuk ipliğine bağlanamayacak kadar önemli ve vazgeçilmezdir. Onu pamuk ipliğinden kurtarıp koruma altına alabilmek için sebeplerden kurtarmak zorundayız. Sebepsiz sevmeyi öğrendiğimiz zaman sebepsiz sevilmeye hak kazanmış oluruz.
Sevgide diğer bir yanlış da, \"Sevgimi hak etmesi gerekir.\"yaklaşımıdır. Sevgi, hak edilmesi gereken bir şey değildir, doğuştan herkes sevilmeye hak kazanmıştır zaten. Sevgi İlahi Kudret\' in herkesin içine koyduğu bir değerdir, kimse bunu çalışıp kazanmamıştır. İlahi lütuf olarak bize verilen bu değeri koruyabilenler ve koruyamayanlar vardır ama bu değeri çalışarak hak edenler yoktur. Bu bilince sahip olanlar, herkesin Allah için sevilmeyi hak ettiğini bilirler ve sevgilerini herkesle paylaşırlar.
Bir başka yanlış, \"eğer .....yaparsa onu severim.\" diyenlerdir.
\"eğer ders çalışırsa, eğer sözümü dinlerse, eğer çok para kazanırsa...\"Bu kişilerin sevgi göstermesi için karşı tarafın sürekli beklentilere cevap vermesi gerekir. Beklentiler karşılandığı sürece sevgi gösterilir, eğer karşılanmazsa sevgi de biter.        

Sürekli beklentiler taşıyan bir ilişki, zaten yıpranmaya ve tükenmeye mahkûmdur. Çünkü kişi her beklentiye cevap verebilecek kudrette değildir. Böyle bir beklenti; kulun aciz ve yaratıcıya muhtaç olduğunu unutup ona taşıyamayacağı yük yüklemek anlamına gelir ki; bir süre sonra o kişi de bu yükün altıda ezilir ve isteklerinizi karşılayamaz. 

        Bir diğer yanlış ise,\"onu seviyorum çünkü ... sahip.\" mantığıdır. Bu şekilde sevenlerde o kişinin sahip olduğu bir özelliğinden dolayı sevgi göstermektedirler.
\"Onu seviyorum çünkü yakışıklı, çünkü başarılı, çünkü,..çünkü....çünkü...\" Eğer kişideki bu özellik bir sebepten dolayı kaybolursa; sevilme şansını da kaybetmiş olur. Oysaki sevgi şansa, tesadüflere bağlı olmamalıdır
 Sevgi isteklerle yıpratılmaya, tüketilmeye değecek kadar basit değildir, hatta bütün isteklerimizin üzerinde, bütün isteklerimizden daha çok ihtiyaç duyduğumuz bir duygudur..
      Ne güzel bir söz:”Kâinat sevginin ürünüdür. Sevgi olmasaydı kâinat olmazdı.”
Sevgi varlık nedenimizdir.
Sevgi içimize huzur verir.
Sevgi gönlümüze sürurdur.
Sevgi gözümüzde ferdir.
Sevgi dilimizde dermandır.
Sevgi sözümüze fermandır.
Sevgi Kişiliğimize şahsiyettir.
Sevgi İsteklerle, beklentilerle tüketilemeyecek kadar değerlidir.
Sevgi sebepsizdir.
Sevgi şartsızdır.
Sevgi beklentisizdir.
Sevgi çıkarsızdır.
Sevgi art niyetsizdir.
Sevgi herkese ve her şeye yetecek kadar çoktur,
Sevgi paylaşıldıkça azalmayacak kadar cömerttir,
Sevgi herkesin içine tutunacak kadar vefalıdır,
Sevgi kendisini korumaya çalışanlara da rahmettir.
Sevgi İlahi rahmete ermek için bir sebeptir.
Sevgi iki cihan saadeti olmakla beraber, mümin için kurtuluştur.

Sevgi ile olun, sevgi ile kalın...Mutlu ve umutlu yıllar.