ANASAYFA » yazarlar » M.YALÇIN YILMAZ
    SAĞLIK ve ZAMAN
    Biz insanoğlunun devam edip gideceğini inandığımız, fakat günün birinde uçup gittiğini gördüğümüzde, iş işten geçtiğinde kıymetini anlayacağımız iki büyük varlık vardır. Bunlar sağlık ve zamandır.
    Kanuni Sultan Süleyman ne demişti \"Halk içinde muteber bir nesne yok devlet gibi/olmaya devlet cihanda bir nefes sıhhat gibi\" sözü, \"Her işin başı sağlık\", \"sağlık olsun\" sözleri, dilimizde çokça kullandığımız ifadeler değil midir?

    Çalışma hayatımız için, ibadet, iyilik ve hayır yapmak için sağlık ve zamanın önemi bilinen bir gerçektir.Sağlığın kıymetini sadece başımıza bir musibet geldiğinde değil, başımızı şöyle hafifçe kaldırarak en yakınımızdaki kişilere bakalım, kiminin şekeri, kiminin klostroli, kimisinin mide hastalığı, eklem ağrısı veya bir illetin pençesine düştüğünü görürsünüz.

    Ne olursa olsun içinde bulunduğumuz durumdan bir sonraki kötü hali düşünerek yaradanımıza sonsuz şükretmemiz gerekir.

    İnsan ömrü zaten zamandır. İnsan hayatı; çocukluk, gençlik, olgunluk, ihtiyarlık ve düşkünlük gibi çeşitli zaman dilimleriyle belirlenmemiş midir?

    Dünya işleri, dünyada zaman içinde olur. Geçen her zaman, insanın ömrünü azaltır ve sona yaklaştırır. Ne var ki, insan çoğu kez, geçen zamanı kazanç zanneder.

    Zaman bedavadır ama paha biçemezsiniz, kullanabilir ama sahip olamazsınız, harcayabilir ama saklayamazsınız, bir kez kaybettiniz mi, bir daha bulamazsınız.

    İnsanın en kıymetli sermayesi ömrüdür. Mum gibi eriyen bir sermayedir ömür. Yaşam, dönüşü olmayan bir yolculuk, akıp giden bir akarsudur. Bir akarsuda, aynı suyla iki kere yıkanmak mümkün olmadığı gibi, bir zaman dilimini de iki kez kullanmak mümkün değildir.

    Geçen her neyse geçmiş, gelecek de henüz gelmemiştir. Öyleyse kullanılabilir sermayemiz var demektir, yani içinde bulunduğumuz zamandır. O halde bir nebzede yüzümüzü güldürecek uğraşlara zaman harcayalım.

    Değil mi? Değerli dostlarım.

    En kıymetli sermayenin sağlık ve zaman olduğunu unutmayalım.
    Saygılarımla.

    27 Şubat 2010